آرشیو مرداد ماه 1402

شبکه انتقال ارز دیجیتال چیست؟ شبکه انتقال ارز دیجیتال یا به عبارت دیگر شبکه بلاکچین (Blockchain Network)، یک سیستم توزیع‌شده از کامپیوترها و گره‌ها است که برای انتقال ارزهای دیجیتال و انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود. این شبکه‌ها توسط پروتکل‌های خاصی که قواعد و قوانین تعیین‌کننده‌ای دارند، کار می‌کنند و تمامی تراکنش‌ها و رکوردها به صورت عمومی و غیرقابل تغییر در بلاک‌چین ثبت می‌شوند.

ویژگی اصلی شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال، غیرمتمرکز بودن است. به این معنا که هیچ مرکز کنترلی وجود ندارد و کلیه تصمیم‌گیری‌ها توسط همه گره‌های شبکه به صورت توافقی و مشترک انجام می‌شود. این سیستم غیرمتمرکز بودن شبکه‌ها، از یک سو امنیت بالا و از سوی دیگر عدم وابستگی به یک مرکز تک‌قلمی را فراهم می‌کند.

شبکه انتقال ارز دیجیتال به دلیل استفاده از تکنولوژی بلاکچین، تراکنش‌هایی امن و شفاف انجام می‌دهد. هر تراکنش به صورت یک بلاک به زنجیره اضافه می‌شود و هر بلاک دارای اطلاعات مخصوص به خود، شناسه منحصر به فرد (هش) و لینک به بلاک قبلی است.

مزیت‌ها و ویژگی‌های شبکه انتقال ارز دیجیتال عبارتند از:

1. امنیت: بلاک‌چین با استفاده از رمزنگاری پیشرفته، امنیت بالایی را برای تراکنش‌ها فراهم می‌کند و از امکان تقلب و تغییر غیرمجاز در داده‌ها جلوگیری می‌کند.

2. غیرمتمرکز: از آنجا که هیچ مرکز کنترلی در شبکه وجود ندارد، اطلاعات و تصمیم‌گیری‌ها توسط تمامی گره‌ها انجام می‌شود و هیچ شخص یا نهادی کنترل کل شبکه را در اختیار ندارد.

3. شفافیت: تمامی تراکنش‌ها در بلاک‌چین به صورت عمومی و باز قابل مشاهده هستند، که از شفافیت بالایی برخوردار است.

4. سرعت و هزینه: در بعضی از بلاک‌چین‌ها، تراکنش‌ها به صورت سریع و با کمترین هزینه انجام می‌شوند.

هر ارز دیجیتال معمولاً از یک بلاک‌چین خاص استفاده می‌کند که بر اساس نوع پروتکل و قواعد آن، تراکنش‌ها و عملیات مختلفی را انجام می‌دهد. به عنوان مثال، بیتکوین از بلاک‌چین بیتکوین استفاده می‌کند و اتریوم از بلاک‌چین اتریوم خود. هر بلاک‌چین دارای ویژگی‌ها و اهداف خاص خود است که باعث متفاوت بودن آنها از هم می‌شود.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟ کیف پول ارز دیجیتال (Digital Currency Wallet) یا به اختصار کیف پول دیجیتال، یک نرم‌افزار یا دستگاه فیزیکی است که به کاربران امکان ذخیره، مدیریت، ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال را می‌دهد. این کیف پول‌ها به عنوان واسطه‌های ارتباطی بین کاربران و بلاکچین‌ها عمل می‌کنند و کلید‌های خصوصی (Private Key) که به کاربر اجازه دسترسی به ارزهایش می‌دهد، در داخل آن ذخیره می‌شود.

وظایف اصلی کیف پول ارز دیجیتال عبارتند از:

1. ذخیره‌سازی کلید‌های خصوصی: کلید خصوصی یک کد مخصوص و بلند است که به کاربر اجازه دسترسی به ارزهای دیجیتال خود می‌دهد. این کلید خصوصی باید با دقت نگهداری شود و از دسترسی‌های غیرمجاز محافظت شود.

2. ارسال و دریافت ارزها: کیف پول ارز دیجیتال به کاربران امکان ارسال و دریافت ارزها را به صورت آنلاین فراهم می‌کند. با استفاده از آدرس مقصد ارز و وارد کردن مقدار مورد نظر، کاربر می‌تواند تراکنش‌های خود را انجام دهد.

3. مدیریت ارزها: کیف پول ارز دیجیتال به کاربر امکان مدیریت ارزهای مختلف را می‌دهد. کاربر می‌تواند موجودی ارزهای خود را بررسی کند و تراکنش‌های انجام شده را مشاهده کند.

4. امنیت: کیف پول‌های ارز دیجیتال با استفاده از رمزنگاری و امنیت مناسب، کلید‌های خصوصی را حفاظت می‌کنند تا از دسترسی غیرمجاز به ارزهای کاربر جلوگیری شود.

نوع کیف پول ارز دیجیتال می‌تواند متناسب با نوع ارز دیجیتال مورد استفاده متفاوت باشد. به طور کلی، کیف پول‌ها می‌توانند آنلاین (بر اساس وب)، سخت‌افزاری (مانند دستگاه‌های USB)، نرم‌افزاری (برنامه‌های کامپیوتری یا موبایل) و کاغذی (چاپ کلید خصوصی بر روی کاغذ) باشند. همچنین، برخی از کیف پول‌ها امکان ترکیب انواع مختلف را به کاربران ارائه می‌دهند تا از امنیت و سهولت استفاده برخوردار باشند. انتخاب نوع کیف پول می‌تواند بسته به نیازها و ترجیحات شخصی کاربر صورت گیرد.

 متاورس چیست و دقیقا چه هدفی رو دنبال می کنه؟ متاورس (Metaverse)  یک واژه‌ مرکب متشکل از meta به معنی فراتر و universe به معنی جهان هستش و از همین رو می تونیم این کلمه رو فراتر از جهان ترجمه کنیم. این اصطلاح نخستین بار در کتاب علمی‌تخیلی سقوط برفی (Snow Crash)  با نویسندگی نیل استفنسون امریکایی در سال ۱۹۹۲ به کار برده شد. استفنسون از واژه متاورس برای توصیف  واقعیت مجازی استفاده می کرد که در اون قهرمان داستان در قالب آواتار خودش با بقیه معاشرت می‌ کنه، خرید می‌کنه و حتی دشمنان دنیای واقعی خودش رو شکست میده. البته مفاهیم واقعیت مجازی و دنیایی شبیه متاورس پیش از کتاب سقوط برفی، در سال 1984 و با رمان نورومنسر (Neuromancer)  نوشته ویلیام گیبسون مطرح شده بود. در واقع پروژه Metaverse شبکه ‌ای گسترده از محیط‌ های مجازی همیشه فعال و آنلاینه که افراد می تونن در قالب آواتار خودشون یا به کمک عینک ‌های واقعیت افزوده با همدیگه و اشیا دیجیتال اطراف ارتباط برقرار کنن. به عبارتی ترکیبی از واقعیت مجازی، بازی آنلاین چندنفره و وب‌گردی.

متیو بال، رییس سابق استراتژی و سرمایه گذار در آمازون استودیوز، پروژه متاورس را با هفت ویژگی توصیف می کنه. متاورس همیشه فعال و روشنه، با وجود اینکه یک واقعیت مجازی هستش اما به ‌صورت زنده و در زمان واقعی تجربه میشه، محدودیتی در جلب مخاطب نداره، دارای اقتصادی مستقل و پویاست، در سرتاسر پلتفرم ‌های دیجیتالی و فیزیکی گسترده شده، امکان انتقال ارز های دیجیتال در این پلتفرم‌ وجود داره و محتویات اون توسط کاربران و شرکت‌ های بزرگ ایجاد میشه.

امنیت ارزهای دیجیتال یکی از مسائل حیاتی در حوزه ارزهای دیجیتال و بازارهای رمزنگاری است. با توجه به طبیعت بدون مرز و ناشناخته‌ای ارزهای دیجیتال، امنیت می‌تواند چالش‌های خاصی را ایجاد کند. در ادامه به برخی از نکات و موارد مهم درباره امنیت ارزهای دیجیتال اشاره می‌کنم:

1. کیف‌پول‌ها: کیف‌پول‌ها برای ذخیره و مدیریت ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. امنیت کیف‌پول از اهمیت بالایی برخوردار است. کیف‌پول‌ها می‌توانند به صورت آنلاین (مانند کیف‌پول‌های آنلاین و مبتنی بر وب) یا آفلاین (مانند کیف‌پول‌های سخت‌افزاری) باشند. کیف‌پول‌های آنلاین معمولاً آسان‌تر برای استفاده هستند اما به دلیل اتصال به اینترنت، آسیب‌پذیرتر هستند. کیف‌پول‌های سخت‌افزاری به عنوان گزینه‌ای امن‌تر شناخته می‌شوند.

2. قراردادهای هوشمند (Smart Contracts): در ارزهای دیجیتالی که از تکنولوژی قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند، امنیت و دقت کد‌ها و قراردادها بسیار مهم است. هرگونه اشتباه در برنامه‌نویسی می‌تواند منجر به ضررهای اقتصادی عظیمی شود.

3. تأیید هویت (KYC/AML): صرافی‌ها و برخی از سرویس‌های ارزهای دیجیتال برای کاربران خود فرآیند تأیید هویت (KYC/AML) را اجباری می‌کنند. این اقدام به کاهش ریسک‌های کلاهبرداری، تروریسم مالی و سوء استفاده‌های مالی از ارزهای دیجیتال کمک می‌کند.

4. فاکتور دو عاملی (2FA): استفاده از فاکتور دو عاملی در هر فعالیت مرتبط با ارزهای دیجیتال امنیت را افزایش می‌دهد. با فعال‌سازی 2FA، برای ورود به حساب کاربری یا انجام معاملات، علاوه بر رمز عبور، نیاز به یک مرحله دیگر احراز هویت مثل کد ارسالی از تلفن همراه یا اپلیکیشن احراز هویت دارید.

5. پشتیبان‌گیری منظم: کلید خصوصی (Private Key) که به شما اجازه دسترسی به ارزهای دیجیتال خود را می‌دهد، باید به‌درستی نگهداری شود و از گم‌شدن آن جلوگیری شود. باید از روش‌های مختلف پشتیبان‌گیری (مثل کاغذ، نوشتن کد‌ها و کلیدهای خصوصی و...) استفاده کرد.

6. مطالعه و آگاهی: مطالعه و آگاهی از روند بازار و تغییرات ارزهای دیجیتال و همچنین به‌روز بودن در مورد روش‌ها و راه‌کارهای امنیتی مهم است. با اطلاعات به‌روز و دانش کافی، می‌توانید از امنیت بیشتری در معاملات خود برخوردار شوید.

همچنین، بهتر است از صرافی‌ها و سرویس‌های معتبر و معتبر بر

ای خرید، فروش و نگهداری ارزهای دیجیتال استفاده کنید. توصیه می‌شود که همیشه با توجه به وضعیت مالی و دانش خود، در بازار ارزهای دیجیتال مشارکت کنید و در صورت نیاز، با مشاوره متخصصان مالی یا فنی مشورت کنید.

کسب درآمد از ارزهای دیجیتال یکی از راه‌هایی است که بسیاری از افراد و سرمایه‌گذاران در بازار ارزهای دیجیتال از آن بهره می‌برند. این کسب درآمد می‌تواند از طریق مختلفی انجام شود که به برخی از مهم‌ترین روش‌ها و کاربردها در زیر اشاره می‌کنم:

1. معامله (تریدینگ): معامله ارزهای دیجیتال یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای کسب درآمد است. این فرایند به خرید و فروش ارزها با هدف بهره‌برداری از تغییرات قیمت‌ها و دیفرانسیل سود انجام می‌شود. با مطالعه و تحلیل بازار، می‌توانید به موقعیت‌های مناسب برای خرید یا فروش ارزها برسید و درآمد کسب کنید. اما این روش نیازمند تجربه، دانش بازار و مدیریت ریسک مناسب است.

2. اشتقاقی‌ها (مثل قراردادهای آتی و اختیاری): اشتقاقی‌ها معاملات مبتنی بر تغییرات قیمت ارزها هستند، اما به صورت قراردادهایی که مبتنی بر تفاوت قیمت ارز با زمان‌های مشخص هستند، انجام می‌شوند. این قراردادها به شما اجازه می‌دهند تا بدون امتیاز ارزها، از تغییرات قیمت‌ها بهره‌برداری کنید و به صورت دلخواه بازدهی ایجاد کنید.

3. سرمایه‌گذاری بلندمدت: برخی افراد ارزهای دیجیتال را برای مدت طولانی نگه داشته و به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت می‌بینند. با توجه به پتانسیل رشد ارزها در طول زمان، این روش می‌تواند منجر به کسب سود چشمگیری شود، اما همراه با ریسک‌هایی نیز همراه است.

4. استخراج ارزها (Mining): استخراج ارزها به معنای حل مسائل رمزنگاری بر روی بلاک‌چین است که به جای اینکه در ازای آن پاداش ارزهای دیجیتال دریافت کنید. این روش برای ارزهایی که از روش Proof of Work (PoW) استفاده می‌کنند، مانند بیتکوین، مناسب است. با این حال، برای استخراج ارزها به سرمایه و تجهیزات مخصوص نیاز دارید و همچنین مصرف انرژی بالایی دارد.

5. اشتراک گذاری نقدینگی (Staking): در ارزهایی که از روش Proof of Stake (PoS) استفاده می‌کنند، می‌توانید ارزهای خود را به عنوان سرمایه در شبکه قرار دهید و به عنوان جلوه‌گر، تراکنش‌های شبکه را تأیید کنید. برای این کار، شما پاداشی در قالب ارز شبکه دریافت می‌کنید.

نکته مهم در کسب درآمد از ارزهای دیجیتال این است که بازار ارزهای دیجیتال به شدت پویا و پر ریسک است و قبل از هرگونه سرمایه‌گذاری یا معامله‌ای، به دقت تحقیق و تحلیل کنید و میزان ریسک متناسب با وضعیت مالی و تجربه خودتان را در نظر بگیرید. همچنین، ممکن است نیاز به مشورت با متخصصان و مشاوران مالی داشته باشید تا در انتخاب روش‌های بهینه برای کسب درآمد از ارزهای دیجیتال به شما کمک کنند.

WEB 3 چیست؟ WEB 3 به معنای نسل بعدی اینترنت است که تغییرات اساسی در ساختار و عملکرد اینترنت ایجاد می‌کند. اصطلاح WEB 3 به وضوح تفاوت بین WEB 3 و نسخه‌های قبلی اینترنت، به ویژه WEB 2، را نشان می‌دهد. این اصطلاح به معنای یک اینترنت بسیار بیشتر از مجموعه‌ای از وب‌سایت‌ها و اطلاعات ثابت است و از مفاهیمی مانند بلاک‌چین، ارزهای دیجیتال، قراردادهای هوشمند، کاربرد‌های جدید و تکنولوژی‌های پیشرفته دیگر بهره می‌برد.

برخی از ویژگی‌ها و تکنولوژی‌های کلیدی که WEB 3 را تشکیل می‌دهند، عبارت‌اند از:

1. بلاک‌چین: بلاک‌چین یک تکنولوژی توزیع‌شده است که اطلاعات را در بلوک‌ها ذخیره می‌کند و اطمینان از امنیت و شفافیت بیشتر در تراکنش‌ها و معاملات ارزهای دیجیتال می‌دهد.

2. ارزهای دیجیتال: ارزهای دیجیتال و توکن‌های ارز دیجیتال به عنوان واحدهای مالی در برخی از کاربردها در WEB 3 استفاده می‌شوند و نقش ارزیابی ارز‌های مختلف و همچنین پرداخت‌های آنلاین را ایفا می‌کنند.

3. قراردادهای هوشمند: قراردادهای هوشمند توافق‌ها و قراردادهایی هستند که به صورت اتوماتیک و بدون دخالت انسانی اجرا می‌شوند و در بستر بلاک‌چین فعالیت می‌کنند.

4. دی‌اپ‌ها (Decentralized Applications): دی‌اپ‌ها برنامه‌های کاربردی‌اند که بر پایه بلاک‌چین و تکنولوژی‌های توزیع‌شده کار می‌کنند و بدون نیاز به واسطه‌گرهای مرکزی اجرا می‌شوند.

5. انتقال اطلاعات و امنیت: WEB 3 با توجه به استفاده از بلاک‌چین و تکنولوژی‌های رمزنگاری به امنیت و حفظ حریم خصوصی بیشتری توجه می‌کند.

به عنوان خلاصه، WEB 3 یک زیرساخت تکنولوژیکی برای اینترنت بلاک‌چین محور و کاربردهای مرتبط با ارزهای دیجیتال و قراردادهای هوشمند است که قابلیت‌ها و کاربردهای جدید و بسیار متنوعی در زمینه‌های مختلف دارد. این تکنولوژی در حال حاضر در حال توسعه و رشد است و با توجه به پتانسیل‌های بالقوه خود، می‌تواند به صورت گسترده‌تری در آینده به کار رود.

ربات معامله گر (Trader Bot) ارز دیجیتال چیست؟ ربات معامله‌گر یا Trader Bot به یک نرم‌افزار یا برنامه کامپیوتری اطلاق می‌شود که برای انجام معاملات ارز دیجیتال به صورت خودکار و بدون دخالت انسانی طراحی شده است. این ربات‌ها با استفاده از الگوریتم‌های مبتنی بر قوانین و روش‌های تجاری مشخص، معاملات ارزهای دیجیتال را بر اساس شرایط معینی که توسط برنامه‌نویس تعیین می‌شود، انجام می‌دهند.

عملکرد ربات معامله‌گر به این شکل است:

1. تحلیل داده‌ها: ربات معامله‌گر از داده‌های بازاریابی و قیمت‌های ارز دیجیتال استفاده می‌کند تا شرایط بازار را تحلیل کند و الگوهای قیمتی و تغییرات بازار را شناسایی کند.

2. اتخاذ تصمیمات معامله: بر اساس تحلیل داده‌ها و شرایط بازار، ربات معامله‌گر تصمیم به خرید یا فروش ارز دیجیتال می‌گیرد. این تصمیمات ممکن است بر اساس قوانین و روش‌های مشخصی که توسط برنامه‌نویس تعریف شده‌اند یا بر اساس الگوریتم‌های هوش مصنوعی باشند.

3. انجام معاملات: پس از تصمیم‌گیری، ربات معامله‌گر به صورت خودکار معاملات را اجرا می‌کند و ارزهای دیجیتال را خریداری یا فروش می‌کند.

4. مدیریت ریسک: برنامه‌نویس معمولاً الگوریتم‌های مدیریت ریسک را نیز به ربات اضافه می‌کند تا معاملات با ریسک کمتری انجام شود و سرمایه‌گذاری مطمئن‌تر باشد.

استفاده از ربات معامله‌گر در بازار ارزهای دیجیتال به دلیل سرعت و دقت بالا و عدم وابستگی به عوامل انسانی، می‌تواند بهبود و بهره‌وری در معاملات موجود داشته باشد. اما باید به خاطر داشت که معامله‌گران خودکار نیز با ریسک‌های خود همراه هستند و ممکن است در شرایط بازار نامساعد و ناپیش‌بینی، عملکرد آنها تحت تأثیر قرار گیرد. همچنین، قبل از استفاده از ربات معامله‌گر، بهتر است بازار و محیط معاملات ارز دیجیتال را به خوبی درک کرده و با ریسک‌های مرتبط با معاملات ارزی آشنا شوید.

صرافی Otc چیست؟ صرافی OTC (Over-The-Counter) به معنای صرافی خرده‌فروشی است که معاملات ارز دیجیتال را به صورت مستقیم و بدون واسطه‌گر مالی (بانک یا صرافی مرکزی) میان خریداران و فروشندگان انجام می‌دهد. در این نوع صرافی، معامله بین طرف خریدار و طرف فروشنده مستقیماً صورت می‌گیرد و به ازای هر معامله، هزینه‌های کمتری نسبت به صرافی‌های متمرکز وجود دارد.

عملکرد صرافی OTC به این صورت است:

1. معامله خریدار و فروشنده: یک خریدار و یک فروشنده که می‌خواهند ارز دیجیتال را معامله کنند، به طرف خریدار یا فروشنده دیگر متصل می‌شوند.

2. مذاکره قیمت: طرفین قیمت مورد نظر خود برای ارز دیجیتال را مذاکره می‌کنند. این معاملات معمولاً به دلیل حجم بزرگ تراکنش‌ها یا مشکلات حقوقی از صرافی‌های معمولی می‌توانند خواسته‌های خاصی را برآورده کنند.

3. ترتیب تسویه: پس از انجام توافق، ترتیب‌های لازم برای انتقال ارز دیجیتال از کیف‌پول یا حساب فروشنده به کیف‌پول یا حساب خریدار به صورت مستقیم صورت می‌گیرد.

4. انجام معامله: پس از ترتیب تسویه، معامله انجام می‌شود و ارز دیجیتال به طرف خریدار منتقل می‌شود و مبلغ معامله به طرف فروشنده پرداخت می‌شود.

مزیت اصلی صرافی‌های OTC نسبت به صرافی‌های متمرکز، سرعت و انعطاف در معاملات است. همچنین، صرافی‌های OTC معمولاً برای مشتریانی با حجم بزرگ تراکنش‌ها یا نیازهای خاص، مثل شرکت‌ها و مؤسسات، مناسب هستند. از طرفی، امنیت همچنان یک نکته مهم در معاملات OTC است و مطمئن شدن از قابل اعتماد بودن معامله‌گران مهم است. همچنین، برخی از صرافی‌های OTC همچنان نیاز به ثبت‌نام و احراز هویت دارند به منظور پیشگیری از کاربردهای غیرقانونی.

صرافی P2P به معنای صرافی همتا به همتا است که از این نوع صرافی‌ها برای معامله مستقیم بین فرد و فرد بدون واسطه استفاده می‌شود. در این نوع صرافی‌ها، افراد می‌توانند مستقیماً با یکدیگر تماس برقرار کنند و ارزهای دیجیتال را مبادله کنند، بدون اینکه به واسطه‌گرهای مالی یا نهادها نیاز داشته باشند.

صرافی‌های P2P به عنوان یکی از راه‌های امن و محبوب برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال شناخته می‌شوند. این صرافی‌ها اغلب از پلتفرم‌های آنلاین و قراردادهای هوشمند بر روی بلاکچین استفاده می‌کنند تا معاملات را ایمن‌تر و شفاف‌تر کنند.

به طور کلی، فرآیند معامله در یک صرافی P2P به این شکل است:

1. طرف خریدار اعلام می‌کند که می‌خواهد مقداری از ارز دیجیتال را خریداری کند و قیمتی که می‌خواهد بپردازد را مشخص می‌کند.

2. طرف فروشنده با توجه به پیشنهاد خریدار، تصمیم به قبول یا رد پیشنهاد می‌گیرد.

3. پس از توافق بین طرفین برای قیمت و مقدار معامله، ارزهای دیجیتال به صورت مستقیم از کیف‌پول یا حساب طرف خریدار به حساب طرف فروشنده منتقل می‌شود.

4. به عنوان قرارداد میانجی، صرافی P2P معامله را تسویه می‌کند و مبلغ معامله را به طرف فروشنده منتقل می‌کند.

صرافی‌های P2P اغلب امکان مبادله ارزهای مختلف را فراهم می‌کنند و از روش‌های امنی برای تأیید هویت کاربران و جلوگیری از کلاهبرداری استفاده می‌کنند. همچنین، با انجام معاملات بین فردی، هزینه‌های کمتری نسبت به صرافی‌های متمرکز دارند و معمولاً سرعت بیشتری دارند. با این حال، همچنان باید در هنگام استفاده از صرافی‌های P2P از احتیاط و امنیت خود اطمینان حاصل کرد و از منابع معتبر و قابل اعتماد استفاده کرد.

معرفی بهترین صرافی‌های غیرمتمرکز ارز دیجیتال ممکن است با توجه به تغییرات در بازار و محدودیت‌های زمانی، آخرین وضعیت باشد. اما در زیر، چند صرافی غیرمتمرکز برتر در حوزه ارزهای دیجیتال آورده شده‌اند که توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب کرده‌اند:

1. Uniswap (UNI): Uniswap یک صرافی غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین اتریوم (Ethereum) است که امکان معامله ارزهای دیجیتال را با استفاده از قراردادهای هوشمند اتریوم فراهم می‌کند. این صرافی به صورت خودکار و بدون نیاز به ثبت‌نام، معاملات را بین ارزهای دیجیتال انجام می‌دهد.

2. PancakeSwap (CAKE): PancakeSwap یک صرافی غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین Binance Smart Chain (BSC) است. این صرافی به صورت خودکار و با هزینه‌های کمتر تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را انجام می‌دهد و پیشرفته‌ترین قراردادهای هوشمند را ارائه می‌دهد.

3. SushiSwap (SUSHI): SushiSwap نیز یک صرافی غیرمتمرکز بر پایه بلاکچین اتریوم است که امکان معامله ارزهای دیجیتال را با استفاده از قراردادهای هوشمند Uniswap فراهم می‌کند. این صرافی به عنوان یک رقیب برای Uniswap شناخته می‌شود.

4. Curve Finance (CRV): Curve Finance یک صرافی غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین اتریوم است که در آن تمرکز بر تبادل ارزهای پایه‌ای است. این صرافی به صورت اتوماتیک و با کمترین هزینه تبادل‌های ارزهای دیجیتال را انجام می‌دهد.

5. 1inch Exchange (1INCH): 1inch Exchange یک صرافی غیرمتمرکز است که با استفاده از الگوریتم‌های مبتکرانه، بهترین نرخ تبادل بین صرافی‌های مختلف را برای کاربران ارائه می‌دهد. این صرافی همچنین امکان تبادل‌های مستقیم بین ارزهای دیجیتال را فراهم می‌کند.

توجه داشته باشید که صرافی‌های غیرمتمرکز معمولاً امنیت بالاتری نسبت به صرافی‌های متمرکز دارند، اما به دلیل استفاده از برنامه‌های کاربردی پیچیده و هزینه‌های تراکنش بیشتر، ممکن است تجربه کاربری کمی پیچیده‌تر باشد. همچنین، همواره در هر معامله‌ی ارز دیجیتال مقداری ریسک وجود دارد و بهتر است همیشه از صرافی‌ها و پلتفرم‌های معتبر و معروف استفاده کنید. قبل از انجام هر نوع تراکنش یا سرمایه‌گذاری، تحقیق

ات کافی انجام دهید و از مخاطرات مرتبط با ارزهای دیجیتال آگاه شوید.